ويل يې

هغې ويل چې زه ښايسته بريښمه

ما ورته ويل ښايسته خو نه ښکاريږې

بيا يې ويل زه دې خوښيږم کنه

خو ما ويل خوښه مې هم نه يې

ويل يې مړه چې شم خفګان به کوې

ما ويل نه زه به خفه هم نه شم

چې يې د اوښکو سترګې ډکې شوې خاموشه شوله

نو ما يې لاس په لاس کې ونيوه او ومې ويل:

يه ليونۍ ته ښایسته نه يې ته ډيره ښکلې

زما ته خوښه نه يې ما باندې ته ګرانه يې او ډيره ګرانه

او که ته مړه شوې خفه کيږم نه، زه مرم درسپې

+ نوشته شده در جمعه پنجم اسفند ۱۴۰۱ ساعت 23:35 توسط نسیم شاه عادل  |