چې سر باندې مې وخیژې

د کلدارې فریاد او زمونږ بد دعایيساه مې لنډه لنډه کیږي پخوانۍ وخت مې یادیږيزه نو چا په دغه حال کړم چې ډير زیات یې ناقرار کړمد افغان ازار وهلي ځکه شوې داسې مښلېشرم نه لرې مردارېبی ارزښته شوې کالداريته خو اوس یو په څلور یې شه غټان دې په څلوري تا خو تل منافقت کړتل افغان نه دې سرقت کړنوم دی ورک به شي مکارېبی ارزښته شوې کالداريحیثیت یې خاورې کیږيقاید اعظم غریب ژړیږي چې روپۍ یې شوله سپکه خیرانیږي بی درکهاوس خو مرګ درته پکار دی ځکه ملک دی خوار زار دیدرمل نه لرې بیمارې بی ارزښته شوې کالداري خوار زار شې ای بدبختهحالت بد دې شه بی وختهتاسې و به وژاړۍ ډير کړي به خدای تاسو راګېر دا ژړا مو دایمي شهستا په خونه بربادي شه چې افغان درنه بی غم شي ستا په کور دی خپله غم شياوس په لار به شې بې لارېبی ارزښته شوې کالداريد افغان دښمنه ورک شېپه هر ځای په سپکو سپک شېتا مونږ نه پریښو سبا ته درکوي رب سزا تاتهخپله پوه به شې غدارېبی ارزښته شوې کالداريخدای به جوړ درته تومن کړي هر افغان چې پرې خامن کړيپه شرمونو به شرمیږي ته به نوره هم سپکیږيته په سپکو شولې سپکه خدای به ورکه کړي تا ورکهته به وکړې ښې کوکارې بی ارزښته شوې کالداريبی ارزښته شوې کالداري + نوشته شده در یکشنبه دوازدهم شهریور ۱۴۰۲ ساعت 15:7 توسط نسیم شاه عادل  |  بخوانید, ...ادامه مطلب