چې سر باندې مې وخیژې

ته وچو شونډو ته خندا راولهدرد مند زړګي ته يې دوا راولهداسې به نه شي چې له درده مړ شيته یی ژوندون ته تمنا راولهدا خو د مني مازیګر په څیر دیڅومره وي لنډ او څومره زر تیر شيخو په زړګي زما قبضه کړې دهله خونده ډک وي خوندور تیر شيزړورتیا یې بی مثاله بولمپه مات زړګي چې را ته ډاډ راکويزه یادونو باندې ژوند کومهپه نه تشون هم مې زړه ته داد راکويد مینې يو ناکامي دا ګڼمهچې د مین ژبه تُتلۍ ښکاره شيسمه وینا یی خولې ته نه را دروميقصه د مینې يې ګونګۍ ښکاره شيزړورتیا يې بې مثاله بولمپه مات زړګي چې را ته ډاډ راکوېچې په یادونو يې زه ژوند کومهپه نه لیدو مې روح ته داد راکوېفکر و نۀ کړې چې مغرور یمه زهډېرو ناخوالو بدل کړی یمهچې د روغبړه دې نن ډډه کومستا دې خویونو تا نه وړی یمهخدای دی هیڅوک دومره بی وزله نه کړيچې مسکا هم چاته کولای نه شيمسکا د ژوند د رنګینیو جوړهله مسکا هیڅوک مړیدلای نه شيدا ځینې خلک د انځور په شانتېچې په کتلو يې ستا نیت خراب شيچې ته يې څومره را نژدې کړې ځانتهپه جوختولو یې کیفیت خراب شيانصاف به تل له بارانه زده کوېچې په ګلونو او اغزو وریږيهغه به وي څنګه انصاف عادلهچې ما پریږدي او په هغو وریږين عادل + نوشته شده در سه شنبه پانزدهم آذر ۱۴۰۱ ساعت 14:15 توسط نسیم شاه عادل  |  بخوانید, ...ادامه مطلب